Άρθρο από την εφημερίδα " Οδηγώ ¨"

Τραγικό παιγνίδι της μοίρας

Δυο τροχαία και μία αυτοκτονία συνθέτουν το παζλ μιας τρομερής ιστορίας!

Είναι καλοκαίρι του 1996. Στο χωριό τα παιδιά απολαμβάνουν την θάλασσα και παίζουν βόλευ στην παραλία. Ο 8χρονος Κώστας φεύγει από την παραλία τρέχοντας, ανεβαίνει στο δρόμο πάνω για να μαζέψει την μπάλα μετά από άστοχη βολή ενός φίλου του. Δεν αντιλαμβάνεται το αυτοκίνητο που κινείται αριστερά του και παρασύρεται από αυτό. Σοβαρά τραυματισμένος μεταφέρεται στην Αθήνα , όπου μετά από πολύμηνη νοσηλεία καταφέρνει να γίνει καλά με μία μικρή αναπηρία.

Ο οδηγός του αυτοκινήτου ,ο Σταμάτης, δεν ήταν άγνωστος. Συγχωριανός τους ήταν μακρινός τους συγγενής και νέος στην ηλικία. Μεσολάβησαν δικαστήρια και τα σχετικά. Οι σχέσεις των δύο οικογενειών ψυχράθηκαν από τότε. Ο πατέρας του μικρού Κώστα, ο Αλκιβιάδης δεν συγχώρεσε ποτέ τον οδηγό για το κακό που έκανε στο παιδί του .

Φέτος την Μεγάλη Εβδομάδα ο Αλικιβιάδης επιστρέφοντας στο χωριό του από την πόλη με το αυτοκίνητό του σταμάτησε στο πρατήριο του χωριού για καύσιμα. Φεύγοντας χαιρέτησε και ευχήθηκε στον βενζινοπώλη τον κύριο Μιχάλη Καλό Πάσχα. Λίγα μέτρα πιο πέρα δεν πρόσεξε τον 8χρονο εγγονό του κυρ Μιχάλη που έπαιζε στο δρόμο και τον παρέσυρε .Ο μικρός Γεράσιμος έχασε την μάχη με τη ζωή λίγες ημέρες μετά το Πάσχα μέσα στο Νοσοκομείο Παίδων στην Αθήνα όπου είχε μεταφερθεί για νοσηλεία μετά το ατύχημα.

Ο 6χρονος Γεράσιμος εκτός από εγγονός του Κυρ Μιχάλη ήταν γιός του Σταμάτη που πριν 15 χρόνια είχε χτυπήσει στην παραλία με το αυτοκίνητό του ,τον γιο του Αλκιβιάδη τον μικρό Κώστα.

Και οι δύο δηλαδή οι πατεράδες είχαν χτυπήσει με το αυτοκίνητό τους ο ένας το παιδί του άλλου!!

Ο θρήνος στο χωριό μεγάλος. Συγκλονισμένη η κοινωνία δεν μπορεί να πιστέψει ότι η μοίρα έπαιξε τόσο άσχημο παιχνίδι σε δύο πατεράδες, σε δύο οικογένειες.

Ο Αλκιβιάδης που τόσα είχε περάσει με το δικό του παιδί τον Κώστα πριν από 15 χρόνια δεν μπορεί να δεχθεί ότι κι ίδιος σαν οδηγός έκανε πολύ μεγαλύτερο κακό στην οικογένεια που τόσο κατηγορούσε.

Αποτέλεσμα ήταν να πάθει νευρικό κλονισμό και να εισαχθεί στο Νοσοκομείο για θεραπεία. Ο γιός του ο Κώστας πηγαινοέρχεται από το χωριό στην πόλη καθημερινά. Η ψυχολογική του κατάσταση άθλια.

Στο Νοσοκομείο βλέπει ένα πατέρα να είναι στον «κόσμο» του και στο χωριό που γυρνάει βλέπει ένα κόσμο να τον κοιτάει περίεργα .

Ο ίδιος αρχίζει να νοιώθει ενοχές γιατί «αυτός ζούσε» και δυστυχώς δεν αργεί να κάνει το κακό. Αυτοκτονεί στο δωμάτιό του κλείνοντας την αυλαία αυτής της τραγικής ιστορίας που ξεκίνησε 15 χρόνια πριν…..

Σοφός λοιπόν ο λαός όταν λέει …ενός κακού μύρια έπονται….